29 Eylül Cumartesi günü yapılan Kasımpaşa - Fenerbahçe karşılaşması, özellikle Fenerbahçeliler için polo ya da kriket karşılaşması kadar sıkıcıydı. Sonucu da yıkıcı oldu.
Kasımpaşa Recep Tayyip Erdoğan Stadı, konumu açısından güzel bir stat ama elbette bir İnönü değil. Mahalle arasında kalan, alçakgönüllü bir destek alan Kasımpaşa, yeni bir yönetim anlayışıyla idare ediliyor. Daha profesyonellerin, stadı daha boş hale getirmesi de ayrı bir çelişki...
Stada doğru yürürken çekici İstiklal Caddesi'nin kalabalığına karışmamak, Asmalımescit'te boş bir sandalyeye çökmemek için kendimi zor tutmuştum. Maç başlayıp dakikalar ilerledikçe pişmanlığım daha da arttı.
İlk yarıyı "Kötü oynayan Fenerbahçe yoktur, az votka vardır!" gibi o an için güzel gelen esprilerle geçirdik ama ikinci yarıda yapılan oyuncu değişiklikleri bile hareket getirmedi. Beleştepe'dekiler şanslıydı, şehrin güzel kalabalığına karışabilirlerdi. Televizyondan izleyenler şanslıydı, başka maça dönebilirler hatta ComedyMax'ten dizi seyredebilirlerdi! Statta kalanlar ise 90 dakika boyunca Mehmet Topuz'a ve Sow'a maruz kaldılar. Neyse ki Kasımpaşa oyunun namusunu kurtardı da hakkıyla galibiyet aldı.
Taraftarların önce Aykut Kocaman'ı istifaya davet etmesi, "Aykut ne oluyor, takım niye koşmuyor?" diye hesap sorması yetmedi. Hedefte bu kez Aziz Yıldırım da vardı ve kulüp başkanından anons yapması istendi!
Bana kalırsa konu sadece Alex ile Aykut Kocaman'dan birinin kalması ve gitmesiyle çözülebilecek gibi değil. Hatta Aziz Yıldırım'dan benzer bir istekte bulunanlar bile ne kadar haklı, tartışılır. Aslında geçen sezonun sonlarına doğru Aykut Kocaman'ın da işaret ettiği gibi tahmin edilenden uzun süren olumsuz bir motivasyon kaynağından olumlu bir sonuç elde etme dönemi geride kaldı. Çok değil, üç maç üst üste kazanılsa, beş pas doğru yapılsa bir şeyler düzelme yoluna girecek. Aksi halde, sahada iyi sonuç alınamazsa bu kez çok cılız çıkan "Aziz Yıldırım içerideyken durum daha iyiydi." diyenlerin bile sesleri daha yüksek çıkacaktır...
