Blog kardeşim http://balkanlardangelen.blogspot.com Mirsad Türkcan'ı "Basketbolun Cesur Yüreği" olarak tanımlamış, kısa öyküsünü de yazmış.
Ben burada tekrara düşmeyeyim.
Fenerbahçe'nin ilk kez bir sporcusunun formasını emekli ettiğini biliyoruz. 12 numaralı formayı taraftara armağan ettiği için kimseye vermediğini de. Zaten forma emekli etme işi bizden çok ABD'lilerin sevdiği bir gelenek. Hatta öyle ki NBA'de sadece formalar değil, ünlü anlatıcıların hatta anonsçuların mikrofonları bile emekliliğe ayrılabiliyor. Burada bir liste var.
NBA'deki lokavt sırasında Beşiktaş Cola Turka forması giyen ve ligler başladıktan sonra ülkesine dönen Deron Williams'ın 8 numaralı formasının emekli edilmesi garipliğini bir kenara bırakırsak, bizde böylesi örnekler pek yok.
Tabi burada, aramızdan zamansız ayrılan Ediz Bahtiyaroğlu'nun 2 numaralı formasının bir daha Eskişehirsporlu herhangi bir futbolcu tarafından giyilmeyeceğini hatırlatmamız gerekir. Sanıyorum Deron Williams kadar Ediz'in de kaç numaralı formayı giydiğini istatistik veren sitelere ya da eski fotoğraflara bakmadan hatırlayan pek çıkmayacaktır.
Fenerbahçeliler için ise galiba "6" rakamı artık sadece yüze yayılan geniş bir gülümsemeyle değil, burnun hafifçe kaldırıldığı ve gözlerin kısıldığı bir gururla da hatırlanacaktır.
Daha sözleşmesi devam ederken Fenerbahçe taraftarının efsane olarak gördüğü Alex de Souza'nın heykeli için yönetim katından kerhen de olsa bir destek yokken Mirsad'a yapılan jestin büyüklüğü daha iyi anlaşılıyor.
Mirsad da Alex de gittiklerinde, Fenerbahçelilerin belki oynadığı günlerden daha fazla sevdiği sporcular olacak. Ve şu bir gerçek ki Mirsad gidince ruh, Alex gidince de akıl eksik kalacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder