Real Madrid, gerektiğini gerektiği kadar ortaya koydu. Jose Mourinho'nun hamle yapmasına bile gerek kalmadı. O kadarı da standardını ortaya koyan Galatasaray karşısında yetti. Kimse Galatasaray'ın topa sahip olma mavalına kanmasın. O da Real Madrid'in başarıyla uyuguladığı taktiğin bir parçasıydı.
Maçın en iyi yorumunu Mou, maçtan sonra yaptı: "Kayserispor maçındaki Galatasaray ile bu geceki Galatasaray arasındaki fark, Real Madrid ile Kayserispor arasındaki fark kadardı."
Cristiano Ronaldo, dokuzuncu golüne ulaştı ve adeta Burak Yılmaz'a "İyi rol çaldın ama buraya kadardı" dedi. Burak için Şampiyonlar Ligi'nin bu sezon bittiğine hükmeden sarı kart ise yanlıştı.
Maçın ikinci yarısında yapılan değişikliğe ve taktik/diziliş farklılığına akıl erdirebilmek mümkün değil. Fatih Terim ve benzeri teknik adamlar, Türk futboluna çağ atlatan çalıştırıcılar olarak gösteriliyor. Türk futbolunu 2020'lere ulaştıracak oyun anlayışı bir takımı, zaten Milli Takımımız ile soluduğumuz 80'ler havasına sokmak mıdır?! Maça üçlü (ya da beşli ki uygulamada öyle oldu) savunma ile başlasa bir yere kadar (Dikkat! Bir yere kadar!) anlaşılırdı ama aynı maçta yapmak kendini inkar etmek anlamına geliyor.
Mourinho'nun takımı rakibine saygı duydu ve maçı kazandı. Terim'in takımı boş bir özgüvenle, önce şapkadan tavşan çıkarmaya kalkıştı ve maçı kaybetti. Takımların, teknik adamların karakterlerini yansıtması açısından eğitici bir maçtı. Kaybedenin bildiği her şeye yeni baştan başlamasını acımayla karışık bir ibretle izledik.
Son olarak, benzer "saygı"yı rakibe gösteren, önlemlerini alan, gerektiği gibi oynayan başka teknik adamlar da karşımıza çıkabiliyor! Onları korkaklıkla suçlamadan önce Mourinho'yu ve sonuç alan takımını aklımıza getirirsek fena olmayacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder